Όσο τα λεφτά θα αλλάζουν χρόνο με τον χρόνο το ποδόσφαιρο που αγαπήσαμε τόσο θα “ξεφυτρώνουν” παίχτες σαν τον Oscar.
Ρε Oscar; Ρε παλίκαρε μου, ρε βλάκα γιατί; Γιατί; (Πάντα ένα γιατί μας βασανίζει). Τόσα λεφτά βγάζεις ρε αδερφέ και πας Κίνα; Πας για κάτι καλό φέτος με την Chelsea και τα παρατάς στην μέση για να πας να φας την περίφημη πάπια στο Πεκίνο; Τι διάολο γίνεται με το ποδόσφαιρο;
Όλο αυτό μου θυμίζει ένα στίχο των Locomondo: “όλα γίναν μπίζνα και χρήμα” (από το τραγούδι-έπος “Γκόλ”). Μεγαλώνοντας και παρακολουθώντας ποδόσφαιρο, δεν καταλάβαινα αρχικά τον όρο ποδοσφαιριστής και το αντιλαμβανόμουν σαν τον τύπο που παίζει μπάλα. Τώρα που έχω δει μπόλικα πράγματα καταλαβαίνω ποιοι είναι ποδοσφαιριστές και ποιοι παραδόπιστοι. Αληθινός ποδοσφαιριστής είναι εκείνος που μπαίνει μέσα και δίνει το 110%. Είναι εκείνος που θα μείνει στην ομάδα του για να παίξει ποδόσφαιρο και δεν θα πάει να χαθεί στην άγρια Ανατολή για “δυο κιλά ηλιόσπορο”.
Δεν λέω ρε αγαπούλα, πήγαινε και στην Κωλοπετινίτσα να παίξεις αν στα σκάει καλά, να ανεβάσεις και το πρωτάθλημα αλλά μην το κάνεις στα 23 σου. Δες ο Gerrard, ο Lampard, ο Pirlo. Πρώτα έγιναν θρύλοι και μετά φρόντισαν για το κομπόδεμα στην τράπεζα. Δεν λέω μυρίζει ωραία το μαρούλι αλλά δεν αγαπάς αυτό που κάνεις και γι’ αυτό δεν θα καταφέρεις να γίνεις σαν και τους παραπάνω κυρίους.
Νοσταλγία ρε φίλε. Πάνε οι παλιές καλές μέρες που ήταν όλοι ποδοσφαιριστές. Που ο Raiola και κάθε μανατζαρέος τέτοιας κοπής ήταν της φάπας. Τώρα θέλουν όλοι τους παίκτες να είναι μοντέλα κι όχι σύμβολα. Γεμάτη τσέπη και λίγη μπάλα. Μας κάνανε ποδοσφαιριστή το κάθε ανίδεο παιδαρέλι που κοντρολάρει με το καλάμι. Γαμώ την “ταχυδύναμη”. Δεν την θέλω ρε φίλε Wenger. Που πήγε ο Pires, που πήγε ο Vieira; Για να ξέρετε παιδιά εκεί είναι το πρόβλημα. Φουσκώνουν τα μυαλά κάθε παιδιού και ονειρεύεται αμάξια και λεφτά κι όχι για τίτλους και ΤσουΛου και Μουντιάλ και τέτοια. Μπαίνουν μέσα στο γήπεδο και είναι λες και τους στέλνουν στο εκτελεστικό. Παιδιά, να αλλάξουμε γιατί χάνεται η μπαλίτσα που αγαπούσαμε.
Εντάξει μπορεί να παρεκτρέπομαι λιγάκι, αλλά αγαπάω το ποδόσφαιρο και χαίρομαι να βλέπω πως πηγαίνει σωστά και στεναχωριέμαι όταν βλέπω περιπτώσεις σαν και του Oscar. Οκ, ξέρω, είμαι παλιομοδίτης αλλά για βάλτα κάτω φίλε αναγνώστη και πες, “αξίζει να βλέπω μπάλα;” Βασικά το χρήμα έχει επηρεάσει τόσο πολύ την φάση που δεν βλέπεις ποδόσφαιρο αλλά χρηματιστήριο. Αυτά είχα να πω εγώ, τα σχόλια δικά σας.
Συντάκτης: Γιώργος Παπάζογλου
