Η Αγγλία «πρωτοστατεί» σε αμέτρητους τομείς στο ποδόσφαιρο, όντας μια χώρα με τεράστια ιστορία σε αυτό, με μια άσχημη πρωτιά να περιλαμβάνει τον πρώτο θανόντα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, εντός γηπέδου.
Μεταφερόμαστε πολύ πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στα τέλη του 19ου αιώνα. Στο Ντάρμπισιρ, ο αθλητισμός είναι στο «προσκήνιο». Ανάμεσα σε 19 νεαρούς που παίζουν ποδόσφαιρο αλλά και κρίκετ, βρίσκεται ο Γουίλιαμ Κρόπερ. Δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο άλλωστε για την εποχή, αφού στα πρώιμα χρόνια του ποδοσφαίρου η ιστορία συνήθως «γραφόταν» από αθλητές άλλων σπορ!
Ο Κρόπερ, διακρίνεται κυρίως στο κρίκετ. Αυτό βέβαια, δεν τον σταματά από το να αγωνίζεται σε δυο αθλήματα ταυτόχρονα. Παρότι το αριστερό του χέρι φημολογείται πως «σκοτώνει» στο κρίκετ, χρησιμοποιεί και τα πόδια του, ως επιθετικός, για την Ντέρμπι Κάουντι και την «μικρότερη» Στέιβλι. Η Στέιβλι ήταν μια ερασιτεχνική ομάδα της περιοχής του Ντάρμπισιρ, με υψηλές «βλέψεις». Άλλωστε, πέντε μήνες πριν το ατύχημα, η ομάδα έκανε την απόπειρά της να βαδίσει σε επαγγελματικά μονοπάτια.
Στη δεύτερη, είναι που θα έρθει το μοιραίο για τον 26χρονο, σε έναν αγώνα με την Γκρίμσμπι. Να σημειωθεί και το εξής. Η Στέιβλι έχει τη φήμη της «σκληρής» και ανταγωνιστικής ομάδας, την ώρα που η Γκρίμσμπι θεωρείται λιγότερο σκληρή, αλλά εξίσου ανταγωνιστική. Στον αγώνα, ο Κρόπερ συγκρούεται με τον Νταν Ντόιλ, στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Ο Ντόιλ θεωρείται ένας Σκωτσέζος «αστέρας» του ποδοσφαίρου της εποχής.
Ο Κρόπερ χτυπά σοβαρά, από τη σύγκρουση, στην κοιλιά, δεχόμενος γονατιά από τον Σκωτσέζο σε μια διεκδίκηση κι αποχωρεί «σφαδάζοντας» από το Κλι Παρκ. Ανεπιβεβαίωτες πηγές της εποχής θέλουν τον Κρόπερ να φωνάζει: «Με σκότωσαν», προοικονομώντας κατά κάποιον τρόπο την ιστορία μας!
Τον «θύτη»Ντόιλ, ο τοπικός τύπος της εποχής τον κατηγορούσε ανοικτά για την κίνησή του, ενώ θεατές και ο ίδιος ο Κρόπερ δεν φάνηκε να τον κατηγόρησαν. Ούτε οι παίκτες της Στέιβλι, δηλαδή, δεν ζήτησαν φάουλ για αυτήν τη φάση. Ατομικά, ο Σκωτσέζος είχε μια εξαίρετη καριέρα στη συνέχεια, παίζοντας στην Έβερτον και στη Σέλτικ.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξαγόταν το ματς ήταν ήδη ζόρικες, καθώς υπήρχαν υψηλοί άνεμοι και το γήπεδο γλιστρούσε πάρα πολύ. Αυτό που θα ακολουθούσε όμως σε αυτήν την ιστορία, δεν το περίμενε κανένας. Η σύγκρουση δεν ήταν ένα απλό χτύπημα, μετά το οποίο θα αισθανόταν καλύτερα. Δυστυχώς για τον Κρόπερ, το χτύπημα του προκαλεί ρήξη εντέρου.
Παρά την ιατρική βοήθεια που έλαβε, ο σοβαρός αυτός τραυματισμός τελικά σημάνει το τέλος για τον 26χρονο, ο οποίος «έφυγε» στα χέρια του Τζορτζ Χέι, συμπαίκτη του στην ομάδα κρίκετ του Ντάρμπισιρ, αλλά και στην Στέιβλι, στα αποδυτήρια του γηπέδου. Βέβαια, και ο τόπος στον οποίο ο Κρόπερ έχασε τη ζωή του, δεν είναι απόλυτα επιβεβαιωμένος. Κάποιοι υποστηρίζουν πως μεταφέρθηκε απέναντι από το γήπεδο και τον περιέθαλψαν γιατροί, ενώ υποστηρικτές της πρώτης θεωρίας λένε πως ο τραυματισμός ήταν πολύ επικίνδυνος για να τον μετακινήσουν.
Στο μεταξύ, η ομάδα δεν κατάφερε να «ζήσει». Για τα επαγγελματικά της έξοδα, είχε πωληθεί ένα μεγάλο μέρος της γης των ιδιοκτητών, ενώ το γεγονός πως ήταν μια ομάδα χωριού, την έφερε αντιμέτωπη με την απόρριψη των «μεγάλων». Κάπως έτσι, λίγο μετά και το θάνατο του Κρόπερ, η Στέιβλι «διεγράφη» από τον ποδοσφαιρικό χάρτη!
Όσο για την Γκρίμσμπι, έγινε «κόκκινο πανί», αφού στις επόμενες αγωνιστικές καμία ομάδα δεν ήθελε να την αντιμετωπίσει. Ο Κρόπερ θάφτηκε στην αυλή της εκκλησίας του Μπρίμινγκτον. Εκεί είχε τοποθετηθεί και μια αναμνηστική μαρμάρινη πλάκα, η οποία φτιάχτηκε με λεφτά που εξοικονόμησε η οικογένεια του θανόντος από δωρεές.
Διαβάστε παρακάτω και για μια άλλη πρωτιά που κατέχει το αγγλικό ποδόσφαιρο, αυτή του πρώτου στημένου αγώνα στην ιστορία του παιχνιδιού!